Sumir dagar sko :S
Það er bara eins og það sé fyrirfram ákveðið að sumir dagar verði alveg horror. Byrjaði í morgun á því að hrökkva upp við brjálað rifrildi og öskur hjá Örnu og Hjalta þegar ég var að reyna að sofa eftir næturvaktina. Svo voru stelpurnar með svo mikil læti, gargandi og hlaupandi, fara út og inn með látum og hávaða að ég gafst hreinlega upp á að reyna að sofa og fór bara á fætur. Náttúrulega illa sofin, þreytt og pirruð. Svo bara er dagurinn búinn að vera svona, Elísa í fýlu, Arna vælandi, Hjalti argur og Bjöggi hálflasinn. Og ég sem á afmæli!!!! Svo þoli ég ekki að vera svona blönk að geta ekki einu sinni bakað eina köku eða gert neitt til að brjóta aðeins upp daginn og gera okkur smá dagamun. Skruppum á smá rúnt áðan á fína bílnum og það var reyndar mjög gott. En svo tók sami pirringurinn við þegar við komum heim, ótrúlegt. Nú er reyndar Elísa farin út með Örnu að leika smá og allir búnir að ákveða að hætta pirringi og fýlu. Ég er að hugsa um að grafa djúpt í skápunum mínum og gá hvort ég finni mögulega eitthvað sem ég get galdrað eitthvað gúmolaði úr... efast samt um það. Spurning um að eyða bara síðustu krónunum í smá sætindi og horfa svo á einhverja skemmtilega mynd með krökkunum... sjáum til.